آوای مهر بروجرد

از افاضات حضرت شکر درد اندر حکایت بارش برف در عربستان سعودیعربستانی ها فکرش رو هم نمی کردند که یه روز تو بیابان‌های داغ گزارشی تهیه کنند که سرسبز و پر از گل شده و هر فصلی از سال در ماه چند بار باران ببارد. عکس ها مربوط به بیابان‌های المجمعه، ریاض است!✍حضرت شکردرد:عجب روزگاری! اقلیم سرزمین ایران با سرزمین بی آب و علف عربستان که زمانی جای مور و ملخ بود چند سالی خزنده و رونده جای خود را با اقلیم چهار فصل ایران عوض کرده است. ایضاً عن قریب است که طی روابط حسنه ای که بین ایران و عربستان ایجاد شده،برف از کشور عربستان به ایران صادر شود و مالک الممالک با آن فالوده شیرازی درست کنند و تغاری از آن را برای شتران،شهروندان و عالی جناب بن سلمان شیخ عربستان بفرستند و بخورند و بیاشامند وحالشو ببرند و نیز به وجد در آیند و به ریش ملت و اقلیم ایران بخندند و بنوازند و با پیمانه ی مستانه به خود ببالند و بنازند و ثنا و دعا به جان عالی جناب هارپ بن سلمان آل سعود بکتند.الغرض! هموطنان ایرانی خلقتان نگیرد چون شیخ سلمان،شتران وشهروندان حق دارند به ریش مبارکمان بخندند، آخه در این روزهای زمستانی و بیابانی وطنمان به علت غم فقدان نالندگی و بارندگی حال و هوای خوشی و بشی ندارد و مثل مور و ملخ آن روزهای فلاکت بار عهد قدیم و ندیم عربستان به حجاب الله نه به حمدالله از آسمان ایران نزولات آلودگی هوا می بارد و به سختی نفس می کشد و ایضاً نیز کشورهای همسایه های عربی، روزگاری به حال و هوای ایران غصه و غبطه می خوردند و به ایران می آمدند و با برج آزادی یا همان برج شهیاد تهران عکس یادگاری و ماندگاری می گرفتند و از زمین های رملی دیم زار و بی آب و علف و برهوت خود رنج می بردند ولی امروزه به حمدالله نه به حجاب الله سینه خود ر آوای مهر بروجرد...

«التهابی شدید بر شهر بروجرد سایه افکند و هر دم دانش آموزان مهاجر و شقایق های عاشق دسته دسته از زمین جدا می شدند و به خدا می پیوستند.»✍۶۸ پروانه های پروبال سوخته ای که در تکاپوی درس و مشق بودند و در کارنامه سپیدشان نجابت و در سیمایشان صداقت موج می زد و این دانش آموزان خونین پر و بال،گل رخسار های عام و آینه مهر و صفای بودند که ترسیم آنان درقالب ملی و اجتماعی نمی گنجد و در آثار منظوم و منثور داستان های ادبی و حماسی ادیبان و شاعران مرز و بوم قومیت و ملیت را می شکافد و در گذر تاریخ بشریت مخاطبانشان همه آحاد ملت می شود.محمد مهرافزون(م.مهر)روحشان شاد و یادشان جاودان باد.࿐჻❥⸙ آوای مهر بروجرد...

دکتر محمد مهرافزون بروجردی'>بروجردی از ادیبان،نقادان و طنزپردازان نثرادبی دیار فرازنگان بروجرددکتر محمد مهرافزون متخلص به«م.مهر» از نویسندگان،جغرافی دانان،شاعران،شرح حال نویسان،طنزپردازان و نقادان معاصر در سال 1344 ه.ش در دیار شهرفرزانگان،ادیبان و عالم خیز شهرستان بروجرد در همسایگی آرامگاه مرثیه سرای نامی قرن چهاردهم محمد باقرصامت بروجردی واقع در محله ی قدیمی کوی صوفیان کوچه مغیث گذر خیابان صفا و فروردین دیده به جهان گشود.دکتر مهرافزون در زمانه خویش یکی از نقادان و طنزپردازان نثرادبی است که بر فنون و روش طنزنویسی احاطه دارد و جان مایه نثرهای طنزآمیز وی لبریز از مضامین اجتماعی،انتقادی،اخلاقی وسیاسی است که آنان را بازبانی زیرکانه و هنرمندانه دل نواز و پر سوز گداز با واژه ها و ترکیب های واضح و فصیح بیان می کند و در قالب طنز نابسامانی ها وناهنجاری های اجتماعی روزگار خویش را با نیش و نوش در هم می آمیزد تا بر جنبه‌های نامطلوب رفتار بشری،فسادهای اجتماعی و سیاسی عهد خود غالب شود.نثرهای فکاهی و انتقادی طنزآمیز بحرطویل او با نام های مستعار«مهرشاد الزيادة»،«مهرالفضول افضل العقول»،«مهرشاد»،«شکرخند»،«شکر درد» و«شکر مهر»درسایت های مجازی،کانال های مجازی،هفته نامه های محلی و استانی چون«فرهنگ»،«پیغام»،«شمیم»،«سیمره» و به ویژه هفته نامه توقیف شده«بهار»به چاپ رسیده است. آوای مهر بروجرد...

اندر حکایت خانم صاحب شرکت چای دبش رحیم السلطنه✍شکر مهر:خانم صاحب شرکت چای دبش بعد از علنی و در بوق شدن اختلاس میلیاردی شوهرش رحیم السلطنه هی پیوسته و آهسته غرغر می کرد و خر داخل پارکینگشان هم برای همدردی با او عرعر می کرد.عالی جناب رحیم السلطنه که از غرغر خانمش کلافه شده بود و به تنگ آمده بود به خانمش گفت: دلبرکم الهی هر چه اختلاس خرد و کلان شیک و پیک است به فدایت بشود این قدر غرغر و مثل مگس وزوز نکن و این اختلاس دلربا و دلگشا را به کاممان تلخ نکن به جای این همه ورور و غرغر پاشو برو یک چایی دبش و دیشلمه از سماور جناب بیت المال بریز و در سینی شمش طلا بگذار و بیاور تا برای سلامتی همه اختلاسگران و دزدان زمینی ، دریایی و هوایی بالا بزنیم و نوش جان کنیم.الغرض!دلبرکم خیلی حرص و جوش نخور و نگران و پریشان حال و قال هم نشو چون دلبرکم در این جامعه بی حساب و کتاب در بین مسوولین دلسوز و خدوم إِلَّا مَا شَآءَ ٱللَّهُ إِنَّهُۥ از این گونه اختلاس ها و دزدی ها مثل نقل و نبات فتح و فراوان است و این اختلاس نیز بعد از چند روزی که در بوق و کرنا در رسانه ها داخلی وخارجی و هر کوفت و زهر ماری شد بزودی به سر مبارک مثل دیگر اختلاس ها و دزدی های دیگر در میان مسوولین و مردم صاف و ساده به باد فراموشی سپرده می شود و از سر زبان ها می افتاد و یادشان می رود و دیگر تا اختلاس بعدی کسی به کسی نیست.دلبر و دلگسای شماشکرمهر.࿐჻❥⸙ آوای مهر بروجرد...

اندر مقوله دنیا قبلگاه و جولانگاه دوریی و ناعدالتی✍شکردرد:پروردگارا دنیا جولانگاه کینه ورزی،فرصت طلبی،منفعت طلبی،زیرآب زنی،سیاست زدگی،دوریی،فتنه گری،فساد ورزی،ناعدالتی،تزویر،نیرنگ،درد و رنج،ریا و هزاران هزار بی اخلاقی هاست، پس برای دنیایی زیبا و فریبا،حسی رعنا و دلربا و سرشار از نیکبختی، عاری از دلخستگی و بی عدالتی تنها راه نجات آن ریشه کن کردن عاملان،شیادان،مزدوران،اختلاسگران.همدستان و دست اندرکاران آن است پس خودت نصرت فرما و همه آنان را قلع و قمع بفرما.خدایا خودت امور خلاف اخلاق بشریت را در هر کجای عالم و آدم است،اصلاح بفرما.آمین.࿐჻❥⸙ آوای مهر بروجرد...

نسیم سپید یلدای مهرنشین و گهرنشین بر یلدانشینان ایران و جهان خجسته و خوش گوارا باد.مهربان خوبان!دورهمی یتان آریایی وجودتان دریاییشادی هایتان دلرباییلحظه هایتان رویاییعمرتان یلدایییلدایتان اهوراییلحظه به لحظه شب یلدایتان شادمانه و جاودانه و پر خاطره ترین هنگامه زمانه باد.ارادتمندتان م.مهر آوای مهر بروجرد...

از فرمایشات حضرت شکر درد اندرحکایت اختلاس و آلوچه! روزی یک دزدبایک نابینایک کاسه آلوچه خریدند وبا هم قرارگذاشتنددوتا دوتابخورندتاتموم بشه. وسط کارنابینامچ دزد رو گرفت و به او گفت:مردک،توچرامشت مشت می خوری؟ دزدگفت:تو که کوری ازکجا متوجه شدی که من مشت مشت می خورم؟ نابینامیگه:ازآنجا که من چهارتاچهار تا می خورم و توصدات درنمیاد! ✍شکردرد:این حکایت اختلاس آلوچه از نوع سبز و قرمز ما را به یاد اختلاس نجومی چای دبش،مفقود شدن ۱۵میلیارد یورو و هشت میلیون سکه در بانک مرکزی می اندازد که دست اندرکاران بینا و نابینا مافیای اختلاسگران و سارقان از مور و ملخ و خاور و یاور گرفته تا یارو، جارو و پارو همه با هم می خورند و می شکنند و آنسوی مرزها می روند و می نوازند و زمانی آن را در بوق و کرنا می اندازند که گندش در می آید که آن یکی بیشتر از آن دیگری خورده یا برده.الغرض! به نظر بنده شکر درد بهتراست اختلاسگران فهیم و سارقان نعیم ملت و امت یک جوری از بهترین مال یا همان بیت المال بخورند، بقاپند و بچاپند و همچون چای دبش با نوا بی بسم الله سربکشند و بخورند و بیاشامند و اسراف هم نکنند و کی بود، نبود، هم نکنند چون به سر مبارک بزرگان اهل تمیز که حکایت می کنند از هر دَری و خود نیز گوشه چشمی کامل و ناقابل به مخلصین متخلس دارند و بابت آن چای خوش رنگ و دیشلمه ای هم نوش جان می کنند، قطعاً بر می خورد و یتحمل خوش هم به مزاجشان نمی آید و در نطق های گرزین و آتشین بلند گو هم به مردم بی شیله و پیله با ایما و اشاره می گویند به موضوع دلبند و دلچسب اختلاس مسوولین و امثالهم اصلاً دامن نزنید اگر نه حسابتان با جناب کرامت الکاتبین است و باید مثل اختلاس ها وسرقت های دیگر روی آن سرپوش بگذارید تا آب از آب تکان نخورد و شعارتان ه آوای مهر بروجرد...